By Kahve yapmayı ne kadar seviyorsam, ortada kalan telveyle ne yapacağımı düşünmeyi de o kadar seviyorum. Lavaboya dökmek? Yazık. Saksıya dökmek? Güzel fikir ama evdeki çiçekler her gün kahveyle sarhoş olacak diye ödüm kopuyor. Geçenlerde internette gezinirken kahve telvesinden doğal mürekkep yapılabileceğini okudum ve kendi kendime sordum: “Olur mu ki gerçekten?”
Merak bu ya, denemeden duramadım.
İlk Deneme: Kaşıktan Kağıda
Birkaç kaşık telveyi bir cezveye koydum, üzerine çok az su ekledim. Kaynatmadım, sadece biraz ısıttım ki yoğunlaşsın. Sonra minicik bir kavanoza süzdüm. Ortaya çıkan sıvı kahverenginden ziyade koyu bir sepya tonundaydı. Bir fırça alıp defterime birkaç çizik attım. Ve inanmazsınız, resmen eski mektuplarda gördüğümüz o nostaljik mürekkep tonunu verdi!
Tabii ki profesyonel bir dolma kalem mürekkebi kadar akıcı değildi. Ama işin güzelliği de burada zaten. Kendin yap hissi, doğallığı ve hafif pütürlü dokusu insana ayrı bir keyif veriyor.
Küçük Hileler
İlk denememde telvedeki tortular biraz sorun oldu. Kağıtta minik noktalar bıraktı. İkinci turda, kahve posasını süzgeçten geçirmek yerine tülbent kullandım. Böylece daha berrak bir sıvı elde ettim. Hatta içine birkaç damla sirke ve biraz tuz ekledim. Bu, doğal mürekkebin bozulmadan birkaç hafta kavanozda durmasını sağlıyor.
Bir diğer sürpriz: Mürekkebin kokusu! Yazı yazarken hafif kahve kokusu yükseliyor. Resmen kafeinli notlar alıyorsunuz.
Nerelerde Kullanılır?
-
Günlük tutarken farklı bir estetik katıyor.
-
Ufak tefek çizimler için çok tatlı oluyor.
-
El yapımı kartlarda ya da küçük sanat projelerinde kullanılabiliyor.
Ben şimdiden birkaç arkadaşım için kahve mürekkebiyle yazılmış minik kartlar hazırladım. “Bu ne ya, kahve mi kokuyor?” dediklerinde yüzlerindeki şaşkınlık görülmeye değerdi.
Sonuç: Atıktan Keyfe
Kahve telvesi çoğu zaman çöp torbasında kaybolup gidiyor. Oysa biraz merak ve ufak denemelerle bambaşka bir şeye dönüşebiliyor. Kahve sadece içtiğimiz bir içecek değil, aynı zamanda ilham veren bir malzeme. Bir fincan kahvenin ardından kalan telveyle, bir defter sayfasında yeni bir hikâye başlatmak bence harika bir duygu.
Belki de sanat, bazen en çok çöpe atmayı düşündüğümüz şeylerden çıkıyordur.
